Z całą otwartością można powiedzieć, że teraz żyjemy w unikalnych czasach.

Od samego początku powstania pandemii masa osób musiało podjąć codzienną walkę z siejącym się wirusem oraz zmierzyć się z konsekwencjami. Wypada tu na początek pomyśleć o lekarzach, personelu medycznym oraz operatorach sektora pogrzebowego. W tak nieoczekiwanej i nietypowej sytuacji, jak pandemia, osoby takie objawiają przejawy wątpliwości na skutek dużego poziomu niebezpieczeństwa zakażenia się wirusem od pacjentów, gdzie trzeba liczyć się z mnogimi faktorami, które zdołają przywieść do zaistnienia Zespołu Stresu Pourazowego.

Spostrzec można specyficzne zwiastuny predykcyjne, dotyczące zdrowia psychicznego ratowników doznających traumatycznych zdarzeń: bliskość, czas trwania oraz intensywność wystawiania się na zarażenie. Do tego należy wzmiankować wyczerpujące zmiany, dużą liczbę pacjentów przydzielonych do leczenia oraz zakłócanie życia rodzinnego.W takich przypadkach wykorzystywane są dwa rodzaje wytłumaczeń:1. Objaśnienia poznawcze, które polegają na utożsamianiu się z ofiarą.2. Objaśnienia emocjonalne: współodczuwanie, zarażenie emocjonalne, trudności z utrzymaniem dystansu.Na szczęście mogą też występować korzystne rezultaty psychologiczne: wspierające uczucia powiązane z poczuciem dumy jak również lepszym wartościowaniem siebie.

Z kolei separacja społeczna spowodowana kwarantanną bądź oddalenie od krewnych w obawie przed zakażeniem wirusem mogą przyspieszyć negatywne przejawy: nieszczęście, złość, frustrację, ataki paniki, zwiększone spożywanie tytoniu oraz kawy.Niepokój przed wyrządzeniem krzywdy bliskim jest osobliwie sprzeczna z postawą lekarza, który zajmuje się leczeniem. Aczkolwiek brak fizycznego i emocjonalnego kontaktu z krewnymi zdoła spowodować poczucie wyobcowania oraz izolacji, zaś w dłuższym okresie może się rozwinąć w powstanie Zespołu Stresu Pourazowego.

Aby zapobiec rozwojowi Zespołu Stanu Pourazowego, przepisuje się następujące działania:

• Wykonywanie regularnych i zrównoważonych ćwiczeń fizycznych, co może przyczynić się do pobudzenia pozytywnego samopoczucia i poprawy funkcjonowania.
• Zastosowanie zbilansowanej diety.
• Poświęcanie czasu na ulubione hobby.
• Prowadzenie działań prospołecznych, bo zwiększa to możliwości samokontroli.
• Skorzystanie z pomocy psychologów, którzy zdołają zaoferować sposobne warunki do poprawienia recepcji, komfortu psychicznego a także udzielą empatycznego wsparcia.
• Cenienie każdego pozytywnego sukcesu.- Pozostawanie w ustawicznym kontakcie z bliskimi za pomocą współczesnych technologii.

W trakcie tego szalenie dotkliwego okresu warto rozważyć permanentną, profesjonalną pomoc psychoterapeuty.