Głosi się, iż w fundamencie stosownego wychowania leży uszanowanie drugiego człowieka. Rzeczywiście warto trzymać ustalonych zasad z uwagi na właściwe zależności, dobre maniery z pewnością kształtują stosunki międzyludzkie, uprzystępniają komunikację i przebieg najróżniejszych sytuacji. Kiedy dodatkowo odkryjemy, że etymologia wyrażenia savoire-vivre pochodzi ze splotu francuskich słów „wiedzieć” i „życie”, wtedy będziemy mogli wyciągać wnioski, że to słuszne postępowanie krótko mówiąc oznacza respektowanie ustalonych reguł zachowania w celu polepszenia egzystowania w społeczności. Z tej przyczyny wskazuje się, że to antyczni Grecy, którzy cały czas dążyli do doskonałości byli zwiastunami savoire-vivre. A rozkwit sztuki dobrego zachowania nadszedł w czasie renesansu, który tak silnie inspirował się klasyczną kulturą starożytnych. Specjalną atencję do etykiety przykładano w dyplomacji i oficjalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Natomiast w drugiej połowie XX wieku statut etyczny zaczął również być respektowany w związkach biznesowych i formalnych spotkaniach w pozostałych sferach społecznych.

Norm savoire-vivre jest bardzo co niemiara, ponieważ zasady te odnoszą się do każdej dziedziny naszego życia. Przyjrzyjmy się choć kilku z nich, szczególnie tym, które odnoszą się do naszego postępowania przy stole i relacji w pracy. zwracamy się do wszystkich osób w towarzystwie z szacunkiem. Wyłączamy telefon, słuchamy wszystkich z uwagą.

Kulturalne powitanie

W naszej polskiej tradycji mężczyźni całowali na powitanie kobietę w rękę. Wraz z rozwojem etykiety na formalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze wypada podać rękę, uścisnąć ją delikatnie, nie potrząsając. Jeśli osoby w towarzystwie są równorzędne pod względem statusu zawodowego, to kobieta pierwsza wysuwa dłoń. Starsza osoba również ma inicjatywa przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, lecz stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym pozycją zawodową.

Savoire-vivre przy stole

Do stołu zasiadamy w miejscu ustalonym najczęściej wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Dłonie zaś lekko opieramy o stół. Nasza postawa powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Sztućce z niewielką dozą jedzenia kierujemy na prosto do ust. Znaczące jest, ażeby siedząc przy stole okiełznać równocześnie sztukę miłej konwersacji i równoczesnego spożywania posiłku. Reguła wydaje się łatwa - adresujemy jedną wzmiankę, lub kwestię do wspólbiesiadnika po prawej, nabieramy małą ilość potrawy na łyżkę wkładamy do ust, konsumujemy i z próżną buzią odpowiadamy sąsiadowi po lewej. Raz jeszcze nakładamy jedzenie, spożywamy i ciągniemy rozmowę. Ten schemat może wydawać się sztuczny i trudny, lecz ma on na celu wypełnienie dwóch zasadniczych reguł - kulturalnego konsumowania ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej miłej konwersacji z osobami towarzyszącymi. Warto pamiętać, że nie otwieramy ust pełnych jedzenia.

Przyszykowaną na stole serwetkę rozwijamy na kolanach, w taki sposób, by znajdowała się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego na ogół leżą najbliżej talerza, potem do ryb, a do przystawek leżą w następnej kolejności. Łyżka do zupy leży po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na trunki zestawione są w następującej kolejności: nieznacznie dalej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na końcu na musujące napitki i likiery. Po lewej stronie talerza rozkładana jest filiżanka na kawę. Wszelkie napoje pijemy małymi łyczkami, kieliszki stale trzymamy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po zakończeniu posiłku bezwzględnie oczekujemy na sygnał gospodarzy, dopiero, gdy oni dadzą znak, możemy ściągnąć serwetkę z kolan, zostawić ją obok talerza i nie hałasując krzesłem wstać i rzec „dziękuję”.

Płeć czasem ma konotacja

Mimo Pomimo tego, że w relacjach biznesowych najistotniejsze jest funkcja, które się zajmuje, są sytuacje, w których kobieta ma supremacja. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w formalnej postaci, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej miejsce w sąsiedztwie. Przy wchodzeniu do pomieszczenia albo do windy zawsze kobieta wchodzi pierwsza. W przypadku jednakże, kiedy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, dlatego że to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zwykle również przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako sygnał szacunku i gotowości do wsparcia.

Norm savoire-vivre jest nadzwyczaj mnogość i faktycznie powinno się ten sprawa zgłębić bardziej na prywatny użytek. Przeważnie wiedza ogólnie obranych zasad przyzwoli nam dobrze zachować się w bardzo przeróżnych miejscach. Zawsze jednak wyjeżdżając do kraju o absolutnie różnej kulturze trzeba zaznajomić się z normami tam panującymi.